Bitlis’in Mutki ilçesine alt Yenidoğan köyünde yaşamış 4 çocuk babası 35 yaşındaki Mutlu, ufak yaşlarda babasından öğrendiği sanatını, hiçbir teknolojik makine kullanmadan sürdürmeye çalışıyor. Mutlu, ormandan topladığı ağaç dalları ile keser ve oyma aleti kullanarak çocuklarının da yardımıyla tahta kaşık, çatal, kevgir, kepçe ve spatula gibi aletler yapıyor.
2 SAATTE ÜRETİYOR
Mutlu, sipariş üzerine ürettiklerini satarak ailesinin geçimini sağladığını söyledi. Sağlamlık ve sıhhat açısından tercih edilen tahta ürünleri teknolojiye direnerek yaşatmaya çalıştığını anlatan Mutlu, “Kaşıkları genellikle akçaağaç ve meyve ağaçlarının dallarından yapıyorum. Çünkü dirençli ve güzel kokulu oluyorlar. Bölgede yaygın bir tür olmayan akçaağaçları, meşe ormanlarının bulunduğu alandan temin ediyorum. Minik kaşıkları bir, büyük kaşık ve kepçeleri 2 saatte üretiyorum. Yılda takriben bin 200 imal yapıyorum ve 20-50 lira arasında satıyorum.” dedi.
“BU MESLEĞE SAHİP ÇIKILMALI”
Mutlu, sanatının oldukça şiddet, bir o kadar da neşeli olduğunu anlatarak, şöyle konuştu:
“İşini seversen kolay yaparsın, sevmezsen yapamazsın. Herhangi bir teknoloji kullanmıyoruz. İncelik isteyen bir sanat. Katlanma ve emek istiyor. Bölgemizde bu işi yapan çok az kişi var. Fabrikada yapılan kaşıkları da gördüm. Elle doğal yapılanlar daha hoş oluyor. Kaymakamlığın bir proje yaparak bu sanata sahip çıkmasını ve hızlı imal olması için bir atölye kurulmasını istiyoruz. Böyle olursa ayrıca bu sanat kaybolmaz keza de istihdam olur. Büyükbaba ve babadan kalan bu iş kaybolmaz.”
